LEGACY

een film van Danielle van Vree voor kunstenfestival Watou 2022

camera: Victor Hortsink, Bert Oosterveld edit: Ania Harre, Danielle van Vree sound design: Coen Bruins

Tijdens gesprekken met inwoners van Watou merkte kunstenares Daniëlle Van Vree dat ze regelmatig herinneringen ophaalden aan kunstwerken uit eerdere edities van het festival. Het werd haar duidelijk dat de dorpsbewoners een sterke behoefte hadden aan sporen van kunstwerken, die achterblijven na het kunstenfestival. Maar als er zo weinig concrete sporen in het dorp zijn achtergebleven, wat blijft dan hangen in het geheugen? En wat is de waarde van deze herinneringen, wanneer de tand des tijds elk zichtbaar spoor in het straatbeeld van het dorp weg veegde?

'Legacy' is een film over beelden en woorden die bleven plakken in het geheugen van Watou. Van Vree nam in aanloop van het festival interviews af van verschillende dorpsbewoners, en vroeg hen daarin om herinneringen op te halen aan werken en teksten uit eerdere edities. Deze audiofragmenten monteerde ze vervolgens over beeldfragmenten die ze in het afgelopen half jaar samen met cameraman Victor Horstink filmde in Watou. We zien niet de gezellige festivaldrukte, maar enkel scènes van stille landschappen, schuren, binnenruimtes en het uitgestorven straatbeeld. De locaties die voorbij komen in de film zijn voormalige locaties waar ooit kunst of poëzie te zien of horen was. Dit krachtige tijdsdocument, geprojecteerd op de zolder van het festivalhuis, toont de kijker treffend hoe onverbiddelijk de tijd te werk gaat in de zichtbare wereld.

 Toch is het niet de betrachting van de kunstenares om tijdens het aankomende festival de nadruk te leggen op wat weg is. Ze wil zelf ook iets concreet nalaten aan Watou en op haar beurt herinnerd worden nadien. In het Brennepark zaaide ze samen met leerlingen van de basisschool in Watou met zomergerst het woord 'Legacy' in de vruchtbare aarde. Eenmaal geoogst, zal ook deze ingreep aan het dorp verdwijnen, maar niet zonder eerst gedurende een bepaalde periode een afdruk achter te laten op de grond. De film begint met het lege veld in het Brennepark, het groeiproces van het graan en eindigt met het oogsten van het gewas.

Het gewas zal de donkere bodem fundamenteel wijzigen en de Watounaar voeden vooraleer elk spoor ernaar toe gaandeweg zal vervagen. Een erg accurate metafoor voor de wijze waarop vroegere edities van Watou hun stempel achterlieten op de lokale inwoners én op de straten en gebouwen van dit anders zo stille grensdorp. 'Legacy' toont aan dat wat overgeleverd wordt ook blijft overleven als herinnering.